məsləhət

is. <ər.>

1. Necə hərəkət etmək, bir işi necə görmək haqqında təklif, göstəriş, tövsiyə. Həkim məsləhəti. Məsləhət vermək. – <Şah buyurdu ki:> Sizi bir əmrdən ötrü məsləhətə çağırmışam, gərək haman xüsusda bir tədbir göstərəsiniz. M. F. A.. <Ağca> dünyagörmüş xanımların məsləhətilə bir dayə tutub, uşağı ona tapşırdı. M. C.. Məsləhət bilmək – olmasını, edilməsini müvafiq görmək, tövsiyə etmək. Həkimlər <Səlimin> yerində tərpənməyini, durub asta-asta, köməkçi ilə gəzməyini məsləhət bilirdilər. S. R.. Məsləhət deyil – məsləhət görülmür, lazım deyil, tövsiyə edilmir. . . Bəlkə, heç Şeyxi narahat eləməyimiz məsləhət deyil? C. M.. Heç məsləhət deyil, əyləş, özünə bir-iki saatlığa bir məşğuliyyət tap. Ə. H.. Məsləhət etmək (eləmək) – 1) bax məsləhət görmək. Düşəndə eylərlər sizə məsləhət; Xahi aşikarə, xahi də xəlvət. Q. Zakir; 2) bax məsləhətləşmək 2-ci mənada. Noxudu bozbaşa salanda aşpazı qoyub, axund ilə məsləhət eləyirik. C. M.. Bilmək olmur nə məsləhət edirlər; Bəlkə basqın eyləməyə gedirlər? A. S.. Məsləhət qoymaq – məsləhətləşib qərara gəlmək. <Səriyyə:> Bu gün anam, Həmzə və oğlanları məsləhət qoydular ki, məni Qurbana versinlər. C. C.. Məsləhət vermək (görmək) – necə hərəkət etmək, nə etmək haqqında birinə yol göstərmək, münasib bilmək, tədbir göstərmək, göstəriş vermək. Məşədi Həsən uzaq getməyi məsləhət görmədi. Ə. H.. <Almaz:> Sən öz sağlam duyğunla mənə məsləhət ver. C. C..

2. Hər hansı bir məsələyə dair mütəxəssisin tövsiyəsi, göstərişi; konsultasiya. Məsləhət almaq. Məsləhət üçün mütəxəssisə müraciət etmək. // Dərsi daha yaxşı mənimsəmək üçün müəllimin tələbəyə dərsdən əlavə köməyi, yardımı. Məsləhət saatı təyin etmək. Məsləhət günü.